Układ MNS
Jeśli masz przeciwciała anty-M, anty-N, anty-S , anty-s, to oznacza Twoje limfocyty B nie lubią członków załogi z planety (układu grupowego) MNS.
Układ MNS oraz jej mieszkańców odkrył Karl Landsteiner , ten sam który opisał ABO.
Układ MNS zawiera 50 antygenów.
Nazwy niektórych antygenów z układu MNS oraz częstość ich występowania przedstawiłam w tabelce poniżej.
Symbol, Nazwa | Występowanie |
M | Najbardziej rozpowszechnione antygeny z układu MNS, występują u większości ludzi na świecie. |
N | |
S | |
s | |
Mia, Miltenberger | występuje w u ludzi w Chinach i Azji Płd-Wsch, |
Vr, Verdegaal | wykryty u kilku rodzin w Holandii |
Or, Orris | wykryty u kilku rodzin: w Japonii, Australii, i na Jamajce |
Nob | ma go mniej niż 0,01 % ludzi na świecie |
SAT | |
ERIK |
Oczywiście nie wszystkie są jednocześnie obecne na krwince czerwonej. Ich zróżnicowanie jak widać w tabeli, zależy od regionów świata. Na przykład kosmita o nazwie Mi (Miltenberger) często występuje na krwinkach u Chińczyków czy mieszkańców Tajwanu. Jest natomiast rzadko spotykany u mieszkańców Europy. Większość antygenów z układu MNS jest spotykana bardzo rzadko na krwinkach.
Najczęściej występują antygeny M, N, S, s. Dlatego też w dalszej części postu omówię te cztery antygeny oraz przeciwciała skierowane do nich.
Trzeba również dodać, że antygeny z układu MNS występują również w nerkach (na śródbłonku nerkowym) i nabłonku.
Członkowie załogi pochodzący z planety MNS mieszkają w kabinie zwanej glikoforyną.
Nośnikiem M i N jest białko, które nazywa się glikoforyną A (GPA). S i s znajdują się na glikoforynie B (GPB). Obie glikoforyny są odpowiedzialne za to, że błona erytrocytu ma ujemny ładunek. Co powoduje, że erytrocyty odpychają się od siebie, a także od ściany naczyń krwionośnych. Pozwala to na swobodny przepływ krwinek i transport tlenu.
Glikoforyny A i B i mogą również służyć jako patogenów, w tym pasożyta malarii, Plasmodium falciparum. Krwinki, które nie mają glikoforyny A lub B są odporne na zakażenie tym pasożytem, Oczywiście takie krwinki nie mają też niektórych antygenów z układu MNS.
Antygeny M i N. Przeciwciała anty-M i anty-N.
W rasie kaukaskiej, do której należą Polacy, większość ludzi posiada na swoich krwinkach antygeny M i N, co oznaczamy jako M+N+(MN). Około 20% ma tylko antygen N, czyli jest M-N+ (NN). U 30% ludzi występuje tylko antygen M, czyli ich krwinki są M+N-(MM).
Przeciwciała anty-M i anty-N są to zwykle przeciwciała naturalne klasy IgM, chociaż zdarzają się też IgG. Naturalne przeciwciała to takie, które są produkowane pod wpływem czynników środowiska, a nie kontaktu z krwią.
Najczęściej u ludzi występują przeciwciała anty-M. Są one często wykrywane u dzieci, które nie miały przetoczenia krwi, a mają oznaczana grupę krwi np. przed zabiegiem usunięcia migdałków.
Zdarza się, że u ludzi z niewydolnością nerek, przewlekle dializowanych wykrywa się czasem przeciwciała anty-Nf . To taki rodzaj przeciwciał anty-N, które są produkowane w odpowiedzi na krwinki, które miały kontakt ze sprzętem do dializy, sterylizowanym formaldehydem.
Przeciwciała anty-M i anty-N (jeśli występują w ciąży) bardzo rzadko powodują poważne komplikacje u dziecka. Niemniej jednak wykrycie ich u kobiety w ciąży wymaga kontrolowania miana i przepływów u dziecka
Antygeny S i s. Przeciwciała anty-S i anty-s.
W rasie kaukaskiej większość ludzi ma antygen s, około 10% ma na krwinkach tylko antygen S.
Przeciwciała anty-S i anty-s są to najczęściej przeciwciała odpornościowe klasy IgG. Odpornościowe oznacza, że są produkowane przez ludzi, którzy mieli kontakt obcymi krwinkami w wyniku ciąży, przetoczenia krwi czy u kobiet po poronieniu. Przeciwciała IgG przechodzą przez łożysko.
Niestety oba rodzaje przeciwciał mogą być przyczyną ciężkich powikłań u dziecka. W tym przypadku ważne jest zatem monitorowanie stanu dziecka.
Nie wiesz co to jest antygen czy grupa krwi ? Zapraszam do lektury postów:
Jeśli masz jakieś pytania dotyczące układu MNS lub konfliktu serologicznego napisz na mamaibadania@gmail.com lub poprzez zakładkę kontakt.